Opisy przypadków

• Opinia prawna w przedmiocie sposobu opodatkowania usług telefonii internetowej

  Data: czwartek, 25 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: VAT, CIT/PIT

  Autor: Kancelaria Prawa Podatkowego A. Błaszczyk, J. Bartosiewicz Sp. z o.o. Spółka doradztwa podatkowego
  Pytanie przedsiębiorcy

  Moja firma jest alternatywnym operatorem telekomunikacyjnym i świadczy usługi telefonii internetowej. Wszystkie rozliczenia z odbiorcami odbywają się na zasadzie przedpłaty (pre-paid) - klient wpłaca środki, które następnie przez dowolnie długi okres może wykorzystywać do realizacji połączeń. Klientami są zarówno osoby fizyczne jak i firmy MSP.
  Rozliczenia nie są prowadzone w trybie ciągłym, ani w cyklach miesięcznych, każda wpłata od razu po dokonaniu sprzedaży dokumentowana jest wystawieniem faktury VAT. Firma jest podatnikiem VAT, jako spółka z o.o. prowadzi pełną rachunkowość.
  Większość obrotu stanowią usługi polegające na realizacji połączeń do sieci innych operatorów, wiążące się z poniesieniem przez moją firmę określonych kosztów, na koszty te otrzymujemy od innych operatorów faktury, z opóźnieniem 1 miesiąca.
  Część klientów, szczególnie firm dokonuje przedpłaty dużych kwot, aby następnie korzystać z raz wpłaconych środków przez kilka miesięcy aż do ich wyczerpania. Problem polega na tym, że obowiązek podatkowy w zakresie CIT i VAT powstaje w miesiącu, w którym klient dokonał zapłaty, natomiast koszty, jakie ze sobą niesie realizacja usługi pojawiają się dopiero za kilka miesięcy.
  Stwarza to bardzo niekorzystną sytuację, w której do zapłacenia pozostaje podatek od całej wpłaconej przez klienta kwoty, nie zaś od kwoty realnego zysku.
  Aby wyjaśnić sytuację posłużę się przykładem:
  - dnia 29 września klient realizuje płatność/przedpłatę na kwotę 10.000 zł
  - kwota ta pozostaje do dyspozycji klienta i jest wydzwaniana przez okres 4 miesięcy
  - po okresie 4 miesięcy sumaryczny koszt realizacji połączeń tego klienta wynosi 9000 zł, realny zysk na połączeniach tego klienta to 1000 zł
  - faktury kosztowe za realizację połączeń klienta od innych operatorów nadejdą kolejno w listopadzie, grudniu, styczniu i lutym
  - obowiązek podatkowy powstał we wrześniu, podatki VAT i CIT zostają opłacone od pełnej kwoty. Zważywszy, że dany klient nie wykonał w miesiącu wrześniu żadnych połączeń, koszty z tym związane wynoszą 0.
  - w opisywanym przykładzie kwota zapłaconych podatków przewyższa realne zyski
  osiągnięte ze świadczenia usługi
  Proszę o wskazanie metody działania, procedur lub koniecznych zmian w celu wyeliminowania bardzo niekorzystnego sposobu opodatkowania w wyżej wymienionych okolicznościach. Problem dotyczy zarówno podatku CIT jak i VAT.
   

  Wstęp

  Analiza na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów o usług.
  Na podstawie przedstawionego problemu należałoby stwierdzić, że Pytający świadczy usługi telekomunikacyjne. W myśl zasady zapisanej w art. 19 ust 1 u.p.t.u. co do zasady obowiązek podatkowy powstaje w chwili wydania towaru lub wykonania usługi. Jeśli chodzi o usługi telekomunikacyjne to zgodnie z przepisem art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. c u.p.t.u. obowiązek podatkowy dla świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie. W kontekście brzmienia art. 19 ust. 13 pkt 1 u.p.t.u. należy podkreślić, że aby obowiązek podatkowy powstawał na zasadach określonych w tym przepisie (z upływem terminu płatności), termin ten musi wynikać z umowy właściwej dla rozliczeń z tytułu danej usługi. Innymi słowy, gdy ww. usługi nie są świadczone w sposób ciągły (na podstawie zawartej umowy na świadczenie tych usług, z której wynika termin płatności), obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, a więc z chwilą wykonania usługi, ewentualnie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od wykonania usługi.
  Dodatkowo ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje również szczególny termin powstania obowiązku podatkowego dla usług realizowanych w systemie pre-paid (polskie przepisy używają określenia „system przedpłacony"). Otóż dla usług telekomunikacyjnych  realizowanych  w  tym  systemie  obowiązek  podatkowy  powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym, w przypadku gdy usługa jest realizowana przy użyciu odpowiednio żetonów, kart lub innych jednostek (art. 19 ust. 18 u.p.t.u.). Opisany w pytaniu stan faktyczny będzie kwalifikował się do opodatkowania zasadami określonymi dla usług przedpłaconych.
  Jeżeli chodzi o możliwości odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt. 3 u.p.t.u. prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 (regulacja dotyczy również usług telekomunikacyjnych), jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności. Jeżeli faktura takiej informacji nie posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za miesiąc w którym podatnik otrzymał fakturę.
  Reasumując, jeżeli usługa jest wykonywana przy użyciu żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych (usługi w systemie przedpłaconym), to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym. Niestety regulacje ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują innej możliwości opodatkowania tego rodzaju usług (przedpłaconych). W związku z powyższym jedyną możliwość innego sposobu opodatkowania można byłoby przyjąć zawierając z klientami umowy o stałe świadczenie usług telekomunikacyjnych o czym mowa będzie w końcowej części opinii.
  Analiza na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p., Dz. U. 2011, Nr 74, poz. 397), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.). Moment powstania przychodu precyzuje art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., zgodnie, z którym za datępowstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, uważa się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.
  Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., do przychodów podlegających opodatkowaniu nie zalicza się „pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych". Przez okres sprawozdawczy w przypadku tego rodzaju płatności rozumie się okres za jaki podatnik oblicza zaliczki na podatek dochodowy, najczęściej jest to miesiąc. Takie stanowisko znaleźć możemy w indywidualnych interpretacjach podatkowych - tak dla przykładu pismo z dnia 10 listopada 2006 r. Podlaski Urząd Skarbowy w Białymstoku P-1/423/59/AMK/06, Pismo z dnia 12 września 2007 r., Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, 1471/DPR2/423-137/07/AB). Oznacza to, że w przypadku otrzymania zaliczki, czy przedpłaty podatnik musi odprowadzić podatek VAT, ale nie stanowi ona dla niego przychodu w podatku dochodowym. Nawet otrzymanie 100% zaliczki ustalonego wynagrodzenia nie stanowi przychodu w momencie jej otrzymania. Przychód taki należy rozpoznać dopiero w momencie częściowego lub całkowitego wykonania usługi. Takie stanowisko wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 08.09.2011 r. nr IPPB3/423-461/11-4/DP. Powyższe oznacza, że nie każde otrzymane należności są przychodami w rozumieniu u.p.d.o.p., jeżeli nie stanowią zapłaty za wykonane świadczenie, a jedynie przedpłatę lub zaliczkę na poczet przyszłych świadczeń. Przy czym należy podkreślić, że przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. wskazuje generalnie na wszelkie wpłaty dokonywane na poczet dostaw towarów i usług, które będą wykonywane w następnych okresach sprawozdawczych, ale nie wprowadza żadnych warunków, w szczególności nie wskazuje, że ma zastosowanie jedynie do zaliczek lub zadatków.
  W związku z powyższym uznać można, że każda wpłata dokonana przed wykonaniem usług nie będzie podlegać opodatkowaniu w dacie otrzymania (lecz moment opodatkowania będzie odroczony do momentu realizacji usługi), niezależnie od tego czy wpłata ta stanowi część uzgodnionej ceny czy całość. Stanowisko takie jest również akceptowane w licznych orzeczeniach sądowych, które nie dotyczą wprawdzie usług telekomunikacyjnych ale dotyczą innych usług, które będą wykonywane w przyszłych okresach, np.: WSA w Warszawie w wyroku z 28 maja 2010 r. (III SA/Wa 570/10) wskazał wprost, że: „Pojęcie „wpłat", do którego odwołuje się art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane. Wykładnia językowa prowadzi, natomiast do wniosku, że wpłata może obejmować zarówno całą należność, jak też tylko jej cześć (zaliczkę). W świetle zatem omawianego art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. pobrana przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (...) wpłata nie musi mieć charakteru zaliczki. Stosowanie art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. zdaniem Sądu nie ogranicza się wyłącznie do zaliczek. Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika jednoznacznie, iż nawet otrzymanie całkowitej zapłaty nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego wpłatę w pewnej wysokości, jeżeli zapłata ta dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach sprawozdawczych. Sąd, biorąc powyższe rozważania pod uwagę, stoi na stanowisku, że zgodnie z oboma wyżej wskazanymi przepisami - art. 12 ust. 3a i art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. - obowiązek podatkowy powstanie, jeśli zostanie wykonana usługa lub wydana rzecz. (...)";
  Podobnie w wyroku WSA w Białymstoku z 18 sierpnia 2010 r. (I SA/Bk 261/10) wskazano, iż: „Pojęcie "wpłat", do którego odwołuje się art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane. Wykładnia językowa prowadzi, natomiast do wniosku, że wpłata może obejmować zarówno całą należność, jak też tylko jej część (zaliczkę). W świetle zatem omawianego art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. pobrana przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (skarżącą Spółkę) wpłata nie musi mieć charakteru zaliczki. Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela poglądy wyrażane w dotychczasowym orzecznictwie, że przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. nie odnosi się wyłącznie do zaliczek."
  Stanowisko takie akceptuje również część organów podatkowych. Dla przykładu wskazać można interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 kwietnia 2011 r., ILPB3/423-29/11-4/JG, w której wskazano, że „W związku z powyższym uznać należy, że zaliczki (przedpłaty) z tytułu świadczonych usług - nawet w wysokości 100% należności - na poczet usługi, która ma być wykonana w przyszłości, nie stanowią przychodu w dniu ich otrzymania". Podobnie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2011 r., IPPB3/423-811/10-3/MC.
  W treści interpretacji podatkowych można spotkać się również z odmiennym stanowiskiem organów podatkowych w sprawie interpretacji przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., w której uważa się, że powyższy przepis odnosi się wyłącznie do wpłat o charakterze zwrotnym/niedefinitywnym (np. zaliczek, zadatków). Zatem przepis ten nie powinien mieć zastosowania w sytuacji, gdy otrzymywana wpłata nie ma charakteru zaliczki, lecz jest zapłatą „z góry" za usługę, która będzie wykonana w przyszłości. Stanowisko takie zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 21 czerwca 2011 r. (ILPB3/423-100/11-6/KS) w odniesieniu do wydania bonu na usługi telekomunikacyjne „nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy (...). Zapłata z góry za wykonanie usługi w terminie późniejszym, mająca ostateczny, definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonywane w następnych okresach rozliczeniowych. Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), polegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem". Również w odniesieniu do umów abonamentowych Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 12 sierpnia 2010 r. (IPPB5/423-347/10-4/PS): „W przedmiotowym przypadku usługa jest płatna z góry za cały okres wybrany przy zamówieniu (doładowaniu). Jest to, zatem usługa świadczona przez czas określony, za którą pobierana jest jednorazowa opłata. Z chwilą dokonania zapłaty przez klienta Spółka dokonuje sprzedaży usługi na kartę. Upływ okresu ważności karty (czasu, który klient uzyskał w zamian za doładowanie) oznacza, że klient nie jest uprawniony do dalszego dostępu do wybranego uprzednio pakietu telewizyjnego. Zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy".
  Podobne stanowisko zajął w ostatnim czasie Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z dnia 11 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 1938/10), w którym odniósł się do przychodów ze sprzedaży biletów miesięcznych. W treści tego orzeczenia przeczytać możemy m. in. że: „Zapłata ceny biletu miesięcznego, bez względu czy znajdują się na nim informacje  pozwalające   uznać   bilet  za  fakturę   VAT,   stanowi   przychód   podatkowy przewoźnika uzyskany w momencie sprzedaży (...)". Dalej Sąd wskazuje również, że „Dla rozliczenia przychodu ze sprzedaży biletów okresowych istotne jest to, czy bilet został sprzedany, a nie to, czy pasażer faktycznie skorzysta z usługi transportu na jego podstawie." Powyższe zdaniem Sądu uzasadnia fakt, iż gramatyczna wykładnia art. 12 ust. 4 pkt. 1 prowadzi do wniosku, że do przychodów nie zalicza się wpłat zrealizowanych na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w przyszłości, ale tylko wtedy, gdy wpłaty można przyporządkować do konkretnych usług lub dostaw o określonym terminie realizacji. Otrzymywane i należne Spółce kwoty z tytułu sprzedaży biletów miesięcznych tych wymogów nie spełniały. Podobnie wypowiedział się NSA w orzeczeniu z dnia 1 kwietnia 2005 r., sygn. akt FSK 1623/04. W orzeczeniu tym odniesiono się do usług serwisowych. W przedstawionej sprawie nabywca sprzętu wpłacał należności za usługę serwisową przy zakupie sprzętu bez względu na to, czy z usług tych będzie korzystać, czy też nie. Cechą charakterystyczną tych usług był ich potencjalny, gwarancyjny charakter. Nie można było bowiem z góry przewidzieć - czy oraz kiedy będą one wykonywane. Należności za tego typu usługi zdaniem sądu nie mieszczą się w należnościach, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Żeby można było uznać określone wpłaty za przychody przyszłych okresów w rozumieniu wymienionego wyżej przepisu to również z umowy czy faktury powinno wynikać, że określona kwota stanowi właśnie wpłatę na wykonanie konkretnej dostawy towarów czy usług. Dokonywanie przez podatnika automatycznie podziału kwoty faktury na kolejne okresy sprawozdawcze samo w sobie nie daje podstawy do zastosowania w tym przypadku przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.
  Przedstawione interpretacje i wyroki wyraźnie pokazują, jak organy podatkowe i sądy administracyjne różnie, w zależności od okoliczności poszczególnych spraw, podchodzą do problematyki związanej z płatnościami należności na poczet usług wykonywanych w terminie późniejszym, czyli do tzw. płatności z góry. Jednak na podstawie opisanych wyżej rozstrzygnięć sądów administracyjnych należałoby wywnioskować, że w przypadku opisywanym w pytaniu momentem uzyskania przychodu jest moment uzyskania wpłaty za zakup doładowań, ze względu na fakt, iż wpłaty te mają charakter definitywny, a rozliczenie z klientem nie zmieni się zależnie od faktycznego wykorzystania jednostek usług telekomunikacyjnych. W związku z powyższym momentem uzyskania przychodu przez Pytającego będzie moment uzyskania zapłaty za świadczone usługi. Zgodnie bowiem z treścią art. 12 ust. 3a pkt. 2 za datę powstania przychodu, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień uregulowania należności.
  Inna sytuacja miałaby miejsce jeżeli strony w treści umowy ustaliłyby, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych - wtedy za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Z opisu stanu faktycznego nie wynika jednak aby taka umowa pomiędzy Pytającym a klientami została zawarta.
  Jeżeli chodzi o możliwość potrącenia kosztów uzyskania przychodów to stwierdzić należy, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Dodatkowo koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
  1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
  2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
  - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
  Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.
  Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
  W opisanym stanie faktycznym koszty uzyskania przychodu na które składa się zakup usług telekomunikacyjnych to u Pytającego koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. W związku z tym powinny one zostać potrącone w tym roku podatkowym, w którym uzyskano odpowiadające im przychody. Z kolei dniem, w którym koszt należy potrącić jest dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku). Momentem potrącenia kosztów uzyskania przychodów u Pytającego będzie więc moment zaksięgowania otrzymanych faktur zakupowych.
  Powyższe oznacza, że Pytający powinien uznać za swoje przychody te przychody, które uzyskał w związku ze sprzedażą kart usług telekomunikacyjnych. Jeżeli natomiast chodzi o koszty, to nabyte usługi telekomunikacyjne będą stanowiły koszt w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.
  Wnioski
  Reasumując, jeżeli usługa telekomunikacyjna jest wykonywana przy użyciu żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych (usługi w systemie przedpłaconym), to obowiązek podatkowy w podatku VAT, powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym. Z opisu stanu faktycznego wynika, że Pytający nie świadczy usług na podstawie stałej umowy z klientem (umowy dotyczącej usług o charakterze ciągłym), co mogłoby uzasadniać powstanie obowiązku podatkowego w chwili upływu terminu płatności określonego na fakturach.
  Jeżeli chodzi o możliwości odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt. 3 u.p.t.u. prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 (regulacja dotyczy również usług telekomunikacyjnych), jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności, jeżeli faktura takiej informacji nie posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za miesiąc w którym podatnik otrzymał fakturę.
  Co do momentu powstania przychodów w podatku dochodowym zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych oraz analizowanym orzecznictwem sądów administracyjnych, w przypadku opisywanym w pytaniu, momentem uzyskania przychodu jest moment uzyskania wpłaty za zakup doładowań. Wpłaty z tego tytułu mają charakter definitywny, a rozliczenie z klientem nie zmienia się zależnie od faktycznego wykorzystania jednostek usług telekomunikacyjnych. Inna sytuacja miałaby miejsce jeżeli strony w treści umowy ustaliłyby, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych - wtedy za datę powstania przychodu należałoby uznać ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Z opisu stanu faktycznego nie wynika jednak aby taka umowa pomiędzy Pytającym a klientami była zawierana.
  Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W związku z powyższym koszty uzyskania przychodu u Pytającego powstają w momencie zaksięgowania otrzymanych faktur.
  Proponowane rozwiązania
  Celem wyeliminowania niekorzystnego sposobu opodatkowania zaproponować można:
  Zapłata zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej. Zasady naliczania zaliczek uproszczonych zostały ustalone w art. 25 ust. 6-9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tymi przepisami podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne wdanym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Uwzględniając fakt, iż zeznanie podatkowe składa się w roku podatkowym następującym po danym roku, podstawą ustalania zaliczek uproszczonych jest rok poprzedzający dany rok podatkowy o dwa lata.
  Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Jeżeli rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, wyboru należy dokonać do dnia 20 lutego. Dokonując takiego wyboru, podatnicy muszą opłacać zaliczki według metody uproszczonej przez cały rok podatkowy. Zawiadomienie dotyczy jednak także lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.
  W zakresie podatku VAT celem zoptymalizowania obciążeń podatkowych zaproponować można wybór kwartalnej metody rozliczenia podatku, co umożliwi ujęcie faktur sprzedażowych w deklaracji składanej w terminie późniejszym. Z dużym prawdopodobieństwem można byłoby uznać, że deklaracje byłyby składane już po wykorzystaniu (wydzwonieniu) przez Klienta znacznej części wpłaconych środków. Do tego czasu Pytający byłby też w posiadaniu faktur zakupowych dokumentujących nabyte usługi telekomunikacyjne, co mogłoby spowodować znaczne ograniczenie niekorzystnych skutków podatkowych. Taki sposób opodatkowania jest korzystny o ile Pytający spełnia kryteria do uznania Go za małego podatnika w rozumieniu ustawy o podatku do towarów i usług. Kryteria te zostały wskazane w treści art. 2 pkt. 25 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją przez małego podatnika - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług:
  a) u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro,
  b) prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro
  - przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
  Jeżeli Pytający nie spełnia kryteriów do uznania go za małego podatnika rozliczenia kwartalne również są możliwe, nie są jednak tak korzystne ze względu na konieczność odprowadzania zaliczek na podatek w trakcie poszczególnych kwartałów.
  Gdyby Pytający chciał zastosować kwartalny sposób rozliczenia konieczne jest zawiadomienie o tym fakcie organu podatkowego. Powinno one zostać złożone w terminie do 25 dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Kolejną, ostatnią już propozycją, jest przeformułowanie świadczonych usług na usługi o charakterze ciągłym. Jeżeli Pytający świadczyłby na rzecz swoich klientów usługi ciągłe (abonamentowe) moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT byłby związany z terminem płatności określonym na fakturze. W takim wypadku uzyskiwane od klientów przychody byłyby rozłożone w czasie, ale również zobowiązanie podatkowe byłoby rozłożone w czasie, zarówno z punktu widzenia podatku VAT, jak i podatku dochodowego.
   

  czytaj więcej

• Opinia prawna w przedmiocie świadczenia usług przez zagranicznych wykonawców

  Data: czwartek, 25 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: VAT

  Autor: Kancelaria Prawa Podatkowego A. Błaszczyk, J. Bartosiewicz Sp. z o.o. Spółka doradztwa podatkowego
  Pytanie przedsiębiorcy

  Muzycy z Francji (osoby fizyczne) grają koncert w Polsce. Muzycy wystawiają rachunek (invoice). Jaka jest stawka VAT-u? Czy każdy muzyk wystawia osobny rachunek? Czy muzycy płacą podatek dochodowy we Francji, czy nasza firma powinna potrącić podatek i zapłacić w Polsce? Jaki jest VAT jeśli muzyk lub zespół jest zarejestrowanym VAT-owcem?

  Wstęp

  Analiza stanu prawnego

  W pierwszej kolejności należałoby wskazać, że sposób opodatkowania będzie zależał od tego z kim Pytający będzie zawierał umowę (czy umowa będzie zawarta z jednym podmiotem - np. orkiestrą, czy też z osobami fizycznymi). W związku z powyższym przedstawione zostaną dwa scenariusze - pierwszy to sytuacja, w której muzycy, grają, jako osoby fizyczne i umowa jest zawierana z każdym z nich z osobna; drugi to sytuacja w której umowa jest podpisywana z osobą prawną - orkiestrą działającą jako podmiot posiadający osobowość prawną.

  czytaj więcej

• Opinia prawna dotycząca wskazania odpowiedniej formy w jakiej powinna być zastosowana kara umowna za postój pojazdu pod załadunkiem/rozładunkiem

  Data: czwartek, 25 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: VAT, CIT/PIT

  Autor: Kancelaria Prawa Podatkowego A. Błaszczyk, J. Bartosiewicz Sp. z o.o. Spółka doradztwa podatkowego
  Pytanie przedsiębiorcy

  Firma zajmująca się usługami transportowymi zwraca się z pytaniem, czy za postój pojazdu pod załadunkiem/rozładunkiem mającym miejsce z winy zleceniodawcy, należy wystawić fakturę VAT czy notę obciążeniową. W potwierdzeniu zawarcia umowy firmy widnieje zapis „Postój pojazdu pod załadunkiem/rozładunkiem, udokumentowany pisemnym powiadomieniem, kartą postoju lub wydrukiem GPS pojazdu do 4 godzin wolny jest opłat postojowych, a każda następna doba rozpoczynająca się bezpośrednio po tym czasie, obciąża zleceniodawcę karą umowną w wysokości 400 EUR za każdy pojazd". Pytający ma jednak wątpliwość - czytając różne interpretacje - czy za postój powinno się obciążać zleceniodawców notą czy jednak fakturą zmieniając zapis, który znajduje się na potwierdzeniu zawarcia umowy (z kary umownej na inną formę obciążenia).

  Wstęp
  czytaj więcej

• Opinia podatkowa w sprawie opłaty skarbowej za potwierdzenie zarejestrowania podamiotu jako podatnika VAT

  Data: czwartek, 25 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: VAT

  Autor: Spółka Doradztwa Podatkowego "Manugiewicz, Trzaska i Wspólnicy" Sp. z o.o.
  Pytanie przedsiębiorcy

  Składający zapytanie złożył w urzędzie skarbowym druk VAT-R, chcąc się zarejestrować jako podatnik VAT czynny. Urzędnicy zażądali potwierdzenia uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 170 zł, jak stwierdzono w zapytaniu, za tą rejestrację. Składający zapytanie opłaty nie uiścił, a urząd nie przysłał mu potwierdzenia rejestracji. Składający zapytanie stoi na stanowisku, że opłacenia wymaga tylko uzyskanie zaświadczenia o zarejestrowaniu jako podatnik VAT, a nie samo zarejestrowanie. Które stanowisko jest prawidłowe?
  Dodatkowo zadano pytanie, czy wobec nieuiszczenia opłaty i nieposiadania zaświadczenia mogą wystąpić problemy przy odliczaniu podatku VAT i składaniu deklaracji.
   

  Wstęp

  Podstawa prawna.
  1. Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwana dalej „ustawą VAT”.
  2. Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2012 r., poz.1282).
   

  czytaj więcej

• Rozliczenie wykupu cetyfikatów inwestycyjnych

  Data: poniedziałek, 15 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: CIT/PIT
  Pytanie przedsiębiorcy

  Podatnik - Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych zamierza dokonać po raz kolejny wykupu Certyfikatów inwestycyjnych (dalej: CI) od uczestników Towarzystwa Funduszu Inwestycyjnego (dalej: TFI).

  CI to papier wartościowy emitowany przez zamknięty fundusz inwestycyjny. CI jest papierem wartościowym na okaziciela lub imiennym. CI jest niepodzielny i reprezentuje równe prawa majątkowe. Cena emisyjna CI kolejnych emisji nie może być niższa niż wartość aktywów netto funduszu inwestycyjnego przypadająca na CI według ostatniej wyceny aktywów poprzedzających emisję. Aktywa funduszu wycenia się według wartości rynkowej poszczególnych składników. Wartość tych aktywów netto jest ustalana po pomniejszeniu o zobowiązania tego funduszu.

  Z uwagi na zamiar wykupu CI podatnik – TFI - zadał następujące pytania dotyczące zasad opodatkowania i rozliczenia wykupu CI:

  1. Czy w przypadku wykupu CI przez osobę, która nabyła CI na rynku wtórnym, cena nabycia CI to cena, po której Klient fizycznie zakupił CI, czyli cena wskazana w umowie?

  2. Jak należy rozliczyć prawnie i podatkowo prowizję, jaką Klient zapłacił w domu maklerskim od transakcji zakupu i sprzedaży CI? Czy w tym przypadku do naliczenia dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych TFI powinno uwzględnić prowizję jako koszt uzyskania przychodu (dalej: KUP)?

  3. Czy osoba, która sprzedała CI na rynku wtórnym sama powinna uregulować kwestie podatkowe z urzędem skarbowym (dalej: US) czy też określone obowiązki ciążą na TFI?

  4. Jak TFI powinien postąpić w przypadku umowy darowizny? Czy obdarowany nabywa CI za 0,00 PLN?

  5. Czy wspólnicy spółki komandytowej, w tym wspólnik, który jest spółką z o.o., powinni zapłacić zryczałtowany podatek kapitałowy od zysków z tytułu umorzenia CI na zasadach określonych Ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy też w przypadku gdy wspólnikiem spółki komandytowej jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: sp. z o.o.) to podmiot ten rozlicza dochód z tytułu wykupu CI na zasadach określonych w Ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych?

  Wstęp

  - art. 5a ust. 1 pkt 11 oraz 14), art 17 ust. 1 pkt 5), art. 23 ust. 1 pkt 38), art. 30 a ust. 1 pkt 5), art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zmianami) – dalej: Ustawa o PIT;
  - art. 1 i nast. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zmianami) – dalej: Ustawa o CIT;
  - art. 6 i nast. ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 ze zmianami) – dalej: Ustawa o funduszach;
  - art. 3 i nast. ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. z 2010r., Dz. U. Nr. 211, poz. 1384 ze zmianami) – dalej: Ustawa o obrocie instrumentami.
   

  czytaj więcej

• Możliwość stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów u pracownika

  Data: poniedziałek, 15 kwietnia 2013
  

  Faza: Aktualny stan faktyczny

  Zagadnienie: CIT/PIT
  Pytanie przedsiębiorcy

  Firma zatrudnia na pełen etat prawnika.  Duża  część z efektów jego pracy to utwory w rozumieniu prawa autorskiego (opinie, umowy, teksty statutów, regulaminów, pisma przesądowe itd.). W związku z tym Firma zadała następujące pytania:
  a) czy w takiej sytuacji możliwe jest korzystanie przez prawnika-pracownika z 50% kosztów uzyskania przychodu a jeśli tak, jak to właściwie rozliczać i dokumentować ?
  b) Czy etat można uznaniowo podzielić  na część autorską i pozostałą  wg zakresu obowiązków? Ewentualnie czy właściwe byłoby prowadzenie karty czasu pracy?
  c) Czy trzeba dokumentować to co jest utworem i w danym miesiącu zostało wytworzone, czy też nie trzeba dzielić i 50% koszty mogą obejmować pełne wynagrodzenie?
   

  Wstęp

  - ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), zwana dalej „updof”
  - ustawa z dnia 04.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) zwana dalej „Prawo autorskie”
   

  czytaj więcej